Om de bewegingen van leeuwen in én buiten Nairobi Nationaal Park te kunnen volgen zijn enkele dieren van halsbandzenders voorzien. In juli 2016 heeft opnieuw een succesvolle zendering plaats gevonden. Bijzonder omdat onze partner, Kenya Wildlife Service, één specifieke leeuwin op het oog had. Een pittige uitdaging om die te lokaliseren, te verdoven en te zenderen. Gelukkig gaf zij ons haar volledige medewerking.
Sinds 2014 doet Francis Lesilau, medewerker van Kenya Wildlife Service (KWS) en promotiestudent bij de Universiteit Leiden, onderzoek naar de conflicten tussen leeuwen en veehouders rond het park dat tegen Nairobi aanligt. Het park is slechts 117 vierkante km groot. Er leven zo’n 30-40 leeuwen in het park. Deze leeuwen verlaten regelmatig het park en trekken de bewoonde gebieden in; de buitenwijken van Nairobi en de landbouw- en weidegebieden in de omgeving. Zij veroorzaken veel onrust en problemen, doordat ze koeien, schapen en geiten doden en soms zelfs mensen aanvallen. Om inzicht te krijgen in deze mens-leeuw conflicten wordt getracht om leeuwen die veelvuldig conflicten veroorzaken (zogenaamde “probleemleeuwen”) te voorzien van halsbandzenders met een satelliet verbinding. Tegelijkertijd wordt de actuele informatie over de bewegingen van de leeuw gebruikt als waarschuwingssysteem. KWS stuurt haar rangers achter de leeuwen aan om aanvallen te voorkomen of de gevolgen ervan af te handelen.
Een genereuze donatie van Chasin’ Group maakte het mogelijk om opnieuw één leeuw te zenderen in Nairobi Nationaal Park in de tweede week van juli 2016. KWS wilde graag een specifieke leeuwin zenderen, omdat dit een ‘probleemleeuw’ was. Haar zuster was om deze reden al gezenderd, maar nu werd ook zij er van verdacht problemen te veroorzaken. Omdat zij vier ‘pubers’ heeft (welpen van ongeveer 2 jaar oud) die het gedrag van hun moeder kunnen kopiëren leek zij ons inderdaad een geschikte kandidaat. Een pittige uitdaging want nog niet eerder was gekozen voor één specifiek individu, zonder een alternatief plan.
Van tevoren is dan ook veel tijd gaan zitten in het lokaliseren van de leeuwin. Zij bleek al enkele dagen in één gedeelte van het park te verblijven. De vraag blijft echter altijd of zij mee wil werken. Om haar te lokken speelden wij geluiden af van een angstig buffelkalf. Tot onze grote verbazing en opluchting stond zij binnen 15 minuten bij de auto! Ook liet zij zich redelijk gemakkelijk verdoven. De klus was daarmee geklaard op de eerste dag. De sponsor heeft haar Nina genoemd, naar zijn dochter.
De volgende dag zijn we terug gereden naar de vangstlocatie. Opnieuw speelden wij het geluid af van een angstig buffelkalf. En wéér stond zij binnen korte tijd bij de auto. Het verdovingsmiddel zorgt ervoor dat zij zich niets herinnert en dat blijkt ook uit haar respons. Ook haar vier ‘puber’ welpen lieten zich nu zien. Nina verkeert in blakende gezondheid en lijkt al volledig gewend aan haar halsband.
In de afgelopen weken heeft zij zich keurig gedragen. Zij is –op een klein uitstapje na- binnen de grenzen van het park gebleven. Dit past ook binnen de verwachting. Op dit moment is er nog voldoende voedsel in het park aanwezig. Pas als prooidieren schaars(er) worden zal zij zich buiten het park wagen op zoek naar voedsel. Waarbij koeien, geiten en schapen een veel voorkomender en gemakkelijkere prooi zijn dan bijvoorbeeld antilopen.
Leave a Comment