Sinds 2016 verricht Stichting Leo onderzoek in Sena Oura Nationaal Park in Tsjaad. Een park dat grenst aan het Kameroenese park Bouba Ndjida, waar we al langere tijd onderzoek doen aan de leeuwenpopulatie. De uitbreiding naar Tsjaad valt onder het “Large Carnivore Project” dat we in samenwerking met Ecole de Faune en GIZ uitvoeren. We kijken terug op een prettige en perspectiefvolle eerste kennismaking met gemotiveerde bevolking en parkmanagement.
Sena Oura
Het park bestaat officieel pas sinds 2009, maar heeft een bijzondere ontstaansgeschiedenis. Het is namelijk op verzoek van de lokale bevolking opgericht. Zij zagen het belang van het behoud van het bosrijke gebied in. In 2005 hebben alle dorpsoudsten van de dorpen in de regio gezamenlijk een verzoek ingediend bij de overheid van Tsjaad. In 2009 is dit verzoek ingewilligd en werd Sena Oura Nationaal Park een feit. Een prachtig vertrekpunt voor de verdere natuurontwikkeling van het gebied; een groene oase in een verder woestijnachtig landschap.
Hoewel het nationaal park er op verzoek van de bevolking is gekomen, staat het wel onder druk van illegale menselijke activiteiten. Zo zijn er goudzoekers in het gebied actief, die de omgeving verstoren met hun opgravingen en verontreinigen met giftige chemicaliën. Er wordt gestroopt voor bushmeat en veenomaden trekken met hun kuddes door het gebied die hierdoor concurreren om voedsel met wilde herbivoren. De behoefte aan akkergronden blijft ook groeien, waardoor de gebieden direct grenzend aan het park ontbost raken en het park steeds meer geïsoleerd raakt. Veel problemen zien we ook terug in Bouba Ndjida Nationaal Park. Het aangrenzende park aan de Kameroenese kant van de grens.
Ons werk
Stichting Leo heeft twee leeuwenwachters opgeleid die in Sena Oura werken. Dit jaar voeren zij tellingen uit aan carnivoren, om een beeld te krijgen van de aantallen wilde dieren in het park. Zo zijn er in ieder geval al gevlekte hyena’s waargenomen. Ook tellen zij het aantal koeien in het park, om de omvang van het veeprobleem in kaart te brengen. Daarnaast bezoeken de leeuwenwachters de omliggende dorpen om voorlichting te geven en het aantal conflicten tussen mensen en wildlife te inventariseren.
In het tweede kwartaal van 2016 hebben onderzoekers Iris Kirsten en Elise Bakker een bezoek gebracht aan Sena Oura. Tijdens hun bezoek hebben zij in de omliggende dorpen voorlichting gegeven over natuurbehoud en carnivoren. Ook is er gesproken over de menselijke activiteiten die het park bedreigen en mogelijke oplossingen voor conflictsituaties tussen mensen en wilde dieren. Zij waren bijzonder verrast door de hoge opkomst bij deze bijeenkomsten en de bereidheid om informatie te delen en samen oplossingen te vinden. Zo is waardevolle informatie verzameld over de problemen waar de mensen mee zitten. Nu de schone taak om dit nader uit te werken tot concrete beschermingsmaatregelen. Verder hebben Iris en Elise met de conservateur van het park gesproken. Hij bevestigde de bereidheid van de bevolking om het park en de natuur te beschermen. Volgens hem zijn de belangrijkste obstakels het gebrek aan een goede infrastructuur en gebrek aan beschikbare middelen.
We kijken terug op een geslaagd bezoek. We zijn enthousiast over de inzet van de bevolking voor natuurbescherming en willen hen hierin graag ondersteunen in samenwerking met het parkmanagement. Er is veel te doen, maar met het juiste management en middelen zien wij een mooie toekomst voor Sena Oura. Wij stellen onze kennis en expertise ter beschikking en zullen fondsen gaan werven.
Leave a Comment